Spaans-Marokko

Het Spaans Protectoraat Marokko is het Spaanse deel van Marokko waarover Spanje, volgens de op 27 november 1912 getekende Frans-Spaanse verdragen, een protectoraat vestigde. Het protectoraat bestond uit twee geografisch gescheiden delen van het huidige Marokko. Het gebied van het Rifgebergte in het noorden, en dat van Tarfaya, samen bekend onder de naam Spaanse Sahara, in het zuidoosten en in het noorden begrensd door de rivier de Draa. Acht weken voor deze akkoorden had Frankrijk al een eigen protectoraat opgericht dat vrijwel het gehele huidige Marokko omvatte. Het koloniaal gezag zou niet gevestigd worden vóór 1927, toen het gebied gedemilitariseerd werd. Het protectoraat duurde tot 1956, behalve in het deel dat bekendstond als het Zuiders Protectoraat, of het noordelijke deel van de drie gebieden waarin de Spaanse Sahara werd verdeeld.Op 18 augustus 1926 werd door Prins Mulay Hassan Bin Mahdi, de door Spanje geïnstalleerde Kalief van Tetouan, een ridderorde, de Orde van Mehdauia gesticht. In het protectoraat verleenden de Spanjaarden zelf hun Orde van Afrika.